Mijn vader

“Het is vandaag woensdag. Ik sta op het punt om naar mijn ouders te gaan. Ik heb om 9.30 met mijn vader Eef afgesproken, om samen mijn moeder Toos naar de dagopvang te brengen. Toos is dementerend en om Eef te ontlasten gaat ze vijf dagen per week naar de dagopvang. Het is 9.15 uur als ik bij mijn ouders aankom. Toos zit nog aan haar ontbijt en tussen het eten door vraagt ze geregeld: ‘Waarom moet ik daar heen? Ik doe toch niets verkeerd?'. 'Nee, natuurlijk doe je niets verkeerd. Je gaat daarheen omdat je dat leuk vindt', antwoordt Eef. Toos antwoordt dat ze het daar helemaal niet leuk vindt en zegt dat ze niet gaat. Ik zie aan Eef dat hij geïrriteerd raakt. Hij probeert normaal uit te leggen waarom ze daar heen gaat, maar het komt helaas niet meer over. Bijna elke dag is dit een terugkerend ritueel en iedere keer moet Eef strijd leveren om Toos naar de dagopvang te krijgen. We trekken onze jassen aan en gaan naar de dagopvang. ‘Gaan we gezellig een stukje rijden?’, vraagt Toos. ‘Nee’, zegt Eef. En hij vertelt op een geïrriteerde toon manier dat we naar de dagopvang gaan.

Als Toos aan een kopje koffie zit en een praatje maakt met haar 'vriendin' (een vrouw die naast haar aan het tafeltje zit) zijn Eef en ik niet meer in beeld. We vertrekken en gaan naar huis.

Tijdens de wandeling vertelt Eef dat hij de zorg voor mijn moeder erg zwaar vindt en dat hij het eigenlijk niet meer trekt. Het is rustig in huis als Toos overdag naar die dagopvang is. Eef heeft die tijd nodig om uit te rusten en energie op te bouwen voor wanneer ze weer thuis is. Hij vraagt zich af hoe lang ze nog samen zullen zijn en vindt het jammer dat de relatie niet meer is zoals die was en vraagt zich af hoe de toekomst zal zijn.”

Ruim zeven jaar heeft mijn vader voor mijn dementerende moeder gezorgd. Uiteindelijk was het niet meer verantwoord om thuis te blijven wonen en is mijn moeder opgenomen in een zorginstelling. Daar woont ze nu ruim vijf jaar. Hij wilde alles zelf blijven doen, maar merkte dat hij overbelast raakte. Zijn energie raakte op. Hij was de hele dag alleen met zijn vrouw bezig en had de hele dag strijd met zijn vrouw. Dit kwam omdat hij bang was en niet wilde accepteren dat ze dementerend was. Hij besefte niet dat zijn gedrag haar onrustig, boos en verdrietig maakte.

Uiteindelijk heeft hij hulp toegelaten en werd het iets rustiger. De casemanager regelde dat mijn moeder naar een dagopvang kon. In de tijd dat ze daar was kon mijn vader zichzelf weer een beetje opladen voor als ze weer thuis kwam. Ook kon hij die tijd benutten om leuke dingen voor zich zelf te doen. Er kwam huishoudelijke hulp en een wijkverpleegkundige om mijn moeder te verzorgen. Hij ging samen met zijn zoon naar het Alzheimer café en ontmoette daar lotgenoten. Dat heeft hem goed gedaan. Hij kon eindelijk zijn verhaal kwijt. Op de dagopvang zijn de medewerkers er zowel voor zijn vrouw als voor hem. Je kunt je verhaal kwijt. En als je vragen hebt kun je die daar stellen. Doordat hij hulp aanvaardde, konden ze nog een aantal jaren samen thuis blijven wonen.

..........

Who cares Jo cares:

Professioneel
Ambitieus
Empatisch vermogen
Doorzettings vermogen

..........


Joke de Brabander - 0612687862 - info@jocares.nl